Sunday, February 05, 2006

Superbowl-fever

Vanavond is het eindelijk weer Superbowlnight! Moderne gladiatoren slepen hun spreekwoordelijke (!) zwaarden en maken zich klaar voor de titanenstrijd. The Pittsburgh Steelers (mijn favorieten!) nemen het op tegen de Seattle seahawks. Jerome "The Bus" Bettis & Ben Roethlisberger (GO STEELERS!) contra Shaun Alexander & Matt Hasselbeck. Ik heb de popcorn, de star spangled banner en het D-fence al klaarstaan.

10 dingen waaraan je kan zien dat je te veel met de Superbowl in je hoofd zit:
1) Je wil toevallige (in de winkelstraat), en minder toevallige (de trainer die me niet in de ploeg zet) passanten met een genadeloos harde tackle neerhalen (liefst gevolgd door "I nailed you, you s*n of a b*tch")
2) Je maakt een lijstje van mogelijke overwinningsdansjes en probeert deze ook eens uit, en plein public. Bovenaan staat "de Bom", gevolgd door "de geschilde banaan", met "de zwemmer" als nummer drie.
3) Je begint op onverwachte moment football-tactieken te schreeuwen: "Two 64" "Blue Tooth 84, right, right!", wat je erg bevreemdende blikken van je vrienden oplevert.
4) Je gebruikt tijdens gewone gesprekken Football-terminologie. (tijdens een vergadering: 'Op momenten als deze moet je risico's nemen en voor de touchdown gaan').
5) Je kijkt vaak ontheemd om je heen en vraagt je constant af waar de cheerleaders nu toch zouden kunnen staan.
6) Je praat met een Anglo-Amerikaanse commentaarstem, alsof je de reporter van Fox Network bent. "Yes, we are happy to be here on this sunny Februari-day, it's going to be a legendary day".
7) Je zet een stoer gezicht op en begint te trashtalken met eender wie: "I'm going to bury you, dead man. Don't stand in the way of this legend!" of "Your mama is so fat that....".
8) Je staat in de douche en zingt The Star Spangled Banner, gevolgd door een stadion-vol-met-mensen-nabootsend gejoel "...home of the brave...YEAHHHHHHH"
9) Je verzint bijnamen die je graag zou hebben. De TGV, Cute Kristof, Chaotic Cowboy, Killing K-meister keren steeds terug.
10) Als mensen zich blesseren, merk je - tot je eigen verbijstering - een soort blijdschap. Je kan een vreugdevolle kreet dan ook niet onderdrukken. Vaak wordt deze kreet vergezeld door; "That's the last we saw of him today".

Tot zover,

Kristof, Uw Fox-reporter ter plaatse

0 Comments:

Post a Comment

<< Home