Vrijwilligerswerk
Het alle-aandacht-opeisende huwelijk zit er jammer genoeg op. De katers zijn weggespoeld, de laatste stukjes taart zijn - als symbolische daad - opgegeten, de vele fantastische foto's zijn opgeslagen. Met andere woorden: alles gaat terug zijn normale gangetje. Zo vergaat het ook deze blog. Geen posts meer over huwelijken, rehearsal dinners of bachelor parties, terug naar de posts van alledag.
Vandaag heb ik - het wordt stilaan een traditie - een positieve post, en een negatieve post over the United States: het evenwicht is erg belangrijk voor me aangezien ik probeer een zo realistisch mogelijk beeld te schetsen in mijn blog.
De Amerikaanse en Europese maatschappij verschillen ontzettend van elkaar. Een onderdeel van het maatschappelijke leven dat erg anders is in the US, is het vrijwilligerswerk. Akkoord, ook in Europa zijn er vrijwilligers aan het werk: als afgevaardigde bij het locale voetbalteam, als chauffeur voor de schoolbus,... Maar toch, in Amerika is "volunteering" diepgeworteld, hoewel je dat niet zou verwachten in een liberale maatschappij die vooral gericht is op het individu. Het gaat zelfs zover dat het aantal vrijwilligersbanen meespeelt bij het accepteren van studenten in universiteiten: zij die meer als vrijwilliger gewerkt hebben, hebben meer kans om toegelaten te worden. Op die manier ontstaat er een sociale verplichting om aan sociaal werk te doen. Bijna iedereen die ik hier ontmoet heb, doet aan vrijwilligerswerk op de een of andere manier, ook (en misschien wel vooral) de jongeren. Zo worden zij die het nodig hebben, door de maatschappij geholpen. Niet financieel, zoals in Europa, maar op basis van menselijk contact. Henk stopte me een magazine in de handen dat speciaal opgericht is om het verdelen van vrijwilligersbanen te vergemakkelijken. Jobbeschrijvingen, telefoonnnummers,... Maar liefst 300 000 mensen doen aan vrijwilligerswerk in Milwaukee County: dat is ontzettend veel. Misschien iets waar we wat van kunnen leren in Europa.
Vandaag heb ik - het wordt stilaan een traditie - een positieve post, en een negatieve post over the United States: het evenwicht is erg belangrijk voor me aangezien ik probeer een zo realistisch mogelijk beeld te schetsen in mijn blog.
De Amerikaanse en Europese maatschappij verschillen ontzettend van elkaar. Een onderdeel van het maatschappelijke leven dat erg anders is in the US, is het vrijwilligerswerk. Akkoord, ook in Europa zijn er vrijwilligers aan het werk: als afgevaardigde bij het locale voetbalteam, als chauffeur voor de schoolbus,... Maar toch, in Amerika is "volunteering" diepgeworteld, hoewel je dat niet zou verwachten in een liberale maatschappij die vooral gericht is op het individu. Het gaat zelfs zover dat het aantal vrijwilligersbanen meespeelt bij het accepteren van studenten in universiteiten: zij die meer als vrijwilliger gewerkt hebben, hebben meer kans om toegelaten te worden. Op die manier ontstaat er een sociale verplichting om aan sociaal werk te doen. Bijna iedereen die ik hier ontmoet heb, doet aan vrijwilligerswerk op de een of andere manier, ook (en misschien wel vooral) de jongeren. Zo worden zij die het nodig hebben, door de maatschappij geholpen. Niet financieel, zoals in Europa, maar op basis van menselijk contact. Henk stopte me een magazine in de handen dat speciaal opgericht is om het verdelen van vrijwilligersbanen te vergemakkelijken. Jobbeschrijvingen, telefoonnnummers,... Maar liefst 300 000 mensen doen aan vrijwilligerswerk in Milwaukee County: dat is ontzettend veel. Misschien iets waar we wat van kunnen leren in Europa.
posted by Kristof at 5:06 PM
3 Comments:
Als ik het mij goe herinner zei Lance Armstrong ook iets in die trant, dat er in Europa opmerkelijk minder aan liefdadigheid gedaan wordt etc. (hij heeft met zijn kankerfonds natuurlijk wel wa expertise terzake)
Ik weet ni of het bij ons 'minder' is eerlijk gezegd...de sociale bijdrages zijn onpersoonlijk en der is geen direct contact of een controle over waar uw geld terechtkomt, das waar, maar ik denk dat ik toch liever een financiële bijdrage ontvang dan te moeten rekenen op de goedheid van een kerkvereniging of weetikveel. Die mensen bedoelen da ongetwijfeld allemaal heel goe, maar ik heb mijn trots. ;) Weette?
Soit, we zulle het der wel is ne keer over hebbe zekers! Keep up the blogging work! Stampdoria is rustig aant uitbollen.
"vrijwilligerswerk" zegt het eigenlijk al helemaal: het is vrijwillig. Als we een kleine rondvraag zouden doen in Belgie (ofte Vlaanderen), dan zouden we merken dat de sociale bijdrage die wij (of voorlopig: onze ouders) leveren allerminst vrijwillig is.
Komt daar nog eens bij dat ik persoonlijk de maatschappelijke bijdrage van vrijwilligers hoger inschat dan de financiele inbreng van de hele gemeenschap. Maar dat is persoonlijk, uiteraard.
Uiteraard...ik wil ni muggeziften (al ben ik goe bezig :D ) maar zoals ge in uw stukske zei: "Op die manier ontstaat er een sociale verplichting om aan sociaal werk te doen."
Dus ja, tis wel vrijwillig, maar der zit toch een zekere verplichting achter he...maar het is in elk geval zo dat het cooler is da ge moogt kiezen hoe/wa ge doet ipv gewoon een stuk van ons pree aan the Man te geven. ;)
Btw, omfg @ uitzicht in Chicago! Peace out!
Post a Comment
<< Home