The Marcellekespost
Ik heb gemerkt dat het internet gonst van de activiteit. Bezoekers willen weten hoe een "marcelleke" genoemd wordt in het Engels, en waarom. Sommigen bellen zelfs naar overzeese vrienden om het raadsel op te lossen. De nervositeit zwelt aan, boze mails vullen mijn mailbox. Ik prijs mezelf gelukkig dat ik zover verwijderd ben van mijn Vlaanderenland, anders zouden represailles mijn deel zijn. We laten jullie niet langer op jullie honger zitten, de verklaring volgt!
Een "marcelleke" heet in het Engels "a wifebeater". Letterlijk vertaald in het Vlaams: "ne vrouwenslager". De oorsprong hiervan is dat veel white trash mannen (arme blanke mensen, voornamelijk in het Zuiden van the States, die wonen in woonwagen of kleine houten huisjes) hun vrouw slaan. Deze mannen zijn/waren, zo vertelde onze gastheer in Boston ons, vaak gekleed in marcellekes omdat deze goedkoop en makkelijk te dragen zijn EN ze tonen de spieren.
Uiteraard sla ik Marijke nooit (eerder andersom!), dus in ons geval is de naam niet gerechtvaardigd!
(als uitsmijter: "de druppel die de emmer doet overlopen" wordt vertaald als "the straw that broke the camel's back")
Een "marcelleke" heet in het Engels "a wifebeater". Letterlijk vertaald in het Vlaams: "ne vrouwenslager". De oorsprong hiervan is dat veel white trash mannen (arme blanke mensen, voornamelijk in het Zuiden van the States, die wonen in woonwagen of kleine houten huisjes) hun vrouw slaan. Deze mannen zijn/waren, zo vertelde onze gastheer in Boston ons, vaak gekleed in marcellekes omdat deze goedkoop en makkelijk te dragen zijn EN ze tonen de spieren.
Uiteraard sla ik Marijke nooit (eerder andersom!), dus in ons geval is de naam niet gerechtvaardigd!
(als uitsmijter: "de druppel die de emmer doet overlopen" wordt vertaald als "the straw that broke the camel's back")
posted by Kristof at 10:09 PM
1 Comments:
Ik vraag mij al enkele jaren af waarom men een mouwloos onderhemd voor mannen vaak een marcelleke noemt. Vrijdagavond bereikte mijn nieuwsgierigheid een hoogtepunt en besloot ik om aan mijn onwetendheid een einde te maken door samen met mijn goede vriend Google op zoek te gaan naar de oorsprong van het woord marcelleke.
Het aantal interessante zoekresultaten viel eerlijk gezegd wel een beetje tegen. Bovendien vond ik vooral op Franstalige sites nuttige informatie. Bij deze waarschuw ik jullie dus even dat er hierna een paar tekstjes in het Frans volgen. Als je daar geen zin in hebt, surf je dus nu best door naar een andere blog. ;) Soit, de eerste uitleg die ik tegen kwam, vond ik op de website www.pourquois.com en luidde als volgt:
Le boxeur Marcel Cerdan aurait trouvé que supprimer les manches de son vêtement d’entraînement lui permettait de ne pas en changer toutes les 10 minutes, à cause de la transpiration.
Dat ik niet de eerste en de enige ben die in zijn zoektocht naar de oorsprong van het woord marcelleke bij deze uitleg terechtkomt, blijkt onder meer uit de reactie van de enige echte Michel Vuijlsteke op een post met als titel Mon premier marcel op Gentblogt. Ook op andere plaatsen waar mensen zich afvroegen waar het woord marcelleke vandaan komt, werd dezelfde uitleg gegeven.
Toen ik nog wat verder zocht, botste ik echter op een totaal andere verklaring. Op de site van het Franse mannentijdschrift Monsieur (le magazine de l’Homme élégant) las ik een minder originele maar volgens mij wel aannemelijkere verklaring voor de oorsprong van het woord marcelleke:
À son origine, au milieu du 19e s., le débardeur était en laine et libérait les mouvements des porteurs des halles tout en leur réchauffant les reins. À la fin du siècle, la marque Marcel lui donne son nom et le rend accessible à tous. Dans les paquetages des soldats français durant la Grande Guerre, l’histoire veut que des militaires norvégiens aient inventé sa version à trous. En 1946, Eminence lance le Marcel tel qu’on le connaît aujourd’hui. Tour à tour, symbole populaire, machiste, érotique ou de voyou, le marcel traverse les siècles.
Een gelijkaardige uitleg werd hier gegeven door ene Erik Jedvarsson:
Son origine remonte au milieu du XIXème siècle. Ce maillot sans manches et en laine a été inventé pour les manutentionnaires des Halles de Paris. Il avait l’avantage de libérer les mouvements des débardeurs tout en leur chauffant les reins. D’où l’expression tricot de corps qui a longtemps persisté. À la fin du XIXème siècle, les établissements Marcel, installés dans la région roannaise, créent leur tee-shirt et lui donnent leur nom. Durant la Première Guerre mondiale, ce que l’on appelle désormais le marcel est l’un des accessoires réglementaires du paquetage des poilus envoyés au front. En 1933, un général aurait donné naissance au modèle à maille aérée, en concevant un maillot avec un filet de pêche. Trois ans plus tard, le marcel se moule sur les épaules des premiers bénéficiaires ces congés payés. Dans les années 1980, le marcel entre dans le dictionnaire. Puis en 1989, le créateur Marcel Marongiu le remet au goût du jour, sous le label évident et imprimé sur la poitrine « Marcel ».
In de veronderstelling dat de twee laatste tekstjes het bij het rechte eind hebben en in de hoop dat ik ze goed begrepen heb, kunnen we dus besluiten dat Marcel aanvankelijk een merknaam was en dat die na verloop van tijd naar een soortnaam geëvolueerd is. Een beetje zoals met bijvoorbeeld bic en aspirine. Of zie ik dat nu verkeerd? En misschien heeft de bokser Marcel Cerdan wel een belangrijke rol gespeeld in de evolutie van de merknaam Marcel naar een soortnaam doordat hij bijvoorbeeld vaak van die typische onderlijvekes aanhad.
Post a Comment
<< Home