Amerikareis 2003
"Ik had herexamen Aardrijkskunde. Eerste examenvraag: 'mannekes waar ligt amerika?' Wij allemaal aan de wereldbol, en draaien, en draaien, en draaien,... Amerika.....Amerika.....Amerika. Ineens: 'Ahhhhhhhhh'. Een jongetje zijne vinger tussen Venezuela en die gebogen houten lat geplet. Maar wij draaiden door: examen is examen. Toen had ik ineens gezien waar dat Amerika lag. 'How, stop jongens, hier, hier.' 'Goed urbanus, hoe hebt ge dat zo snel gevonden?' Ha, khad geluk eh meester, het lag nog op de zelfde plaats alst jaar dervoor.'"
Dat uitgerekend Urbanus - die mijn jeugd/leven inkleurde als was ik een levend kleurboek - mij voor het eerst kennis liet maken met Amerika kan geen toeval zijn.
De cabaretier had een zaalshow lopen in Nederland in het jaar '85. Ik was ongeveer twee jaar oud. Mijn ouders kochten, zo vernam ik later, de live-elpee zonder erbij na te denken; ze vonden Urbanus zelfs niet echt goed (God vergeve hen). Een aantal jaren later was diezelfde elpee mijn belangrijkste bezit. Op onze rug op de mat in de woonkamer luisterden mijn broer en ik uren aan een stuk naar de verschillende sketches. We kenden de tekst vanbuiten, en lachten desondanks tóch nog, maar ik had er geen idee van wat Amerika nu eigenlijk juist was. Dat is veranderd. Fel veranderd.
Twee jaar geleden ben ik door Amerika getrokken, vandaag volg ik de richting American Studies, en volgende zomer trek ik voor twee maanden Amerika rond. Om maar te zeggen.
Een tweetal jaren na mijn eerste reis, is het - na aandringen van velen - stilaan tijd om een greep uit de (al zeg ik het zelf: vaak fantastische) foto's te posten, mét korte edoch vlijmscherpe commentaar. Ik trok op reis met mijn goede vriend Koen Van Put, en met voetbalmakker Dimitri De Swert. Hoewel ik tegen opsommingen ben (niet echt stijlvol), volgt hier een opsomming van welke steden/plaatsen we bezochten: LA, San Diego, Tijuana, Grand Canyon, Glen Canyon, Las Vegas, Yosemite National Park, San Francisco. Ik zal de "fotoshow" opdelen in twee stukken, om het voor mezelf wat makkelijker te maken. Without further ado.
Los Angeles
The City of Angels. LA is de rijkste stad van Amerika, California de rijkste staat: een gemiddeld jaarinkomen van 200 000 euro (bruto weliswaar, al betekent dat niet hetzelfde als hier, allerminst). Overal Escalades, Dodges, en andere gigantische tanks.
Tegelijk is LA de stad waar de meeste prozac/kalmeermiddelen ter wereld worden verkocht. Geld en roem blijken dus niet altijd gelukkig te maken (ik zal u later via deze blog laten weten of deze stelling ook voor Belgen opgaat).
Zowel de rijkdom als de drang tot depressiviteit is voor een groot deel te wijten aan Hollywood, het mekka voor Westerlingen. Als echte pelgrims hebben Koen, Dimi en ik een klimtocht richting "the famous Hollywood-sign" ondernomen, met als uiteindelijke doel: een foto van tussen één van de drie O's. Helaas, het teken bleek heel erg afgeschermd te zijn. Volgende foto is het verste dat we geraakt zijn.
Let ook op mijn kledingstijl: pseudo-gangsta. When you're in Rome....
Van LA trokken we naar San Diego, maar niet zonder onderweg filosofisch in de Pacific te turen.
Hier zitten Dimi en ik op snel-snel gekochte stoeltjes weg te dromen bij het zicht op surfer's paradise. Geef toe dat ge het schoon vindt, oh gij bezoeker!!
Op een ongelooflijke hete zomeravond reden we langs de Pacific Ocean, de zon ging onder en ik heb de boys gedwongen te stoppen voor ene foto; met het volgende resultaat.
Van San Diego (waar we overigens een wedstrijdje meepikten van de Padres (baseball that is)) en via Tijuana, Mexico (u kent het van From Dusk Till Dawn), ging het in één trek naar de Gran Canyon. Een formidabel stukje natuur. Ik ben er stiekem van overtuigd dat volgende foto magazine-kwaliteit is :) . Ik hou het bij slechts één foto, al hebben we er verschikkelijk veel mooie getrokken.
Van de Canyons, waar we een 4-tal dagen verbleven, trokken we verder naar Las Vegas, Sin City. Onderweg volgende foto vereeuwigd: één van de foto's die mijn kamermuren zullen sieren.
Dat uitgerekend Urbanus - die mijn jeugd/leven inkleurde als was ik een levend kleurboek - mij voor het eerst kennis liet maken met Amerika kan geen toeval zijn.
De cabaretier had een zaalshow lopen in Nederland in het jaar '85. Ik was ongeveer twee jaar oud. Mijn ouders kochten, zo vernam ik later, de live-elpee zonder erbij na te denken; ze vonden Urbanus zelfs niet echt goed (God vergeve hen). Een aantal jaren later was diezelfde elpee mijn belangrijkste bezit. Op onze rug op de mat in de woonkamer luisterden mijn broer en ik uren aan een stuk naar de verschillende sketches. We kenden de tekst vanbuiten, en lachten desondanks tóch nog, maar ik had er geen idee van wat Amerika nu eigenlijk juist was. Dat is veranderd. Fel veranderd.
Twee jaar geleden ben ik door Amerika getrokken, vandaag volg ik de richting American Studies, en volgende zomer trek ik voor twee maanden Amerika rond. Om maar te zeggen.
Een tweetal jaren na mijn eerste reis, is het - na aandringen van velen - stilaan tijd om een greep uit de (al zeg ik het zelf: vaak fantastische) foto's te posten, mét korte edoch vlijmscherpe commentaar. Ik trok op reis met mijn goede vriend Koen Van Put, en met voetbalmakker Dimitri De Swert. Hoewel ik tegen opsommingen ben (niet echt stijlvol), volgt hier een opsomming van welke steden/plaatsen we bezochten: LA, San Diego, Tijuana, Grand Canyon, Glen Canyon, Las Vegas, Yosemite National Park, San Francisco. Ik zal de "fotoshow" opdelen in twee stukken, om het voor mezelf wat makkelijker te maken. Without further ado.
Los Angeles
The City of Angels. LA is de rijkste stad van Amerika, California de rijkste staat: een gemiddeld jaarinkomen van 200 000 euro (bruto weliswaar, al betekent dat niet hetzelfde als hier, allerminst). Overal Escalades, Dodges, en andere gigantische tanks.
Tegelijk is LA de stad waar de meeste prozac/kalmeermiddelen ter wereld worden verkocht. Geld en roem blijken dus niet altijd gelukkig te maken (ik zal u later via deze blog laten weten of deze stelling ook voor Belgen opgaat).
Zowel de rijkdom als de drang tot depressiviteit is voor een groot deel te wijten aan Hollywood, het mekka voor Westerlingen. Als echte pelgrims hebben Koen, Dimi en ik een klimtocht richting "the famous Hollywood-sign" ondernomen, met als uiteindelijke doel: een foto van tussen één van de drie O's. Helaas, het teken bleek heel erg afgeschermd te zijn. Volgende foto is het verste dat we geraakt zijn.
Let ook op mijn kledingstijl: pseudo-gangsta. When you're in Rome....
Van LA trokken we naar San Diego, maar niet zonder onderweg filosofisch in de Pacific te turen.
Hier zitten Dimi en ik op snel-snel gekochte stoeltjes weg te dromen bij het zicht op surfer's paradise. Geef toe dat ge het schoon vindt, oh gij bezoeker!!
Op een ongelooflijke hete zomeravond reden we langs de Pacific Ocean, de zon ging onder en ik heb de boys gedwongen te stoppen voor ene foto; met het volgende resultaat.
Van San Diego (waar we overigens een wedstrijdje meepikten van de Padres (baseball that is)) en via Tijuana, Mexico (u kent het van From Dusk Till Dawn), ging het in één trek naar de Gran Canyon. Een formidabel stukje natuur. Ik ben er stiekem van overtuigd dat volgende foto magazine-kwaliteit is :) . Ik hou het bij slechts één foto, al hebben we er verschikkelijk veel mooie getrokken.
Van de Canyons, waar we een 4-tal dagen verbleven, trokken we verder naar Las Vegas, Sin City. Onderweg volgende foto vereeuwigd: één van de foto's die mijn kamermuren zullen sieren.
posted by Kristof at 11:53 PM
0 Comments:
Post a Comment
<< Home